सुंदर आणि असुंदर यांच्यातील फरकाचं वर्णन करताना केशवराव पाटील एक फार बहारीची उपमा वापरीत असत. त्यांना जो कपड्यांचा जन्मजात षोक होता त्यामुळे त्यांना ती उपमा सुचली होती. ‘कॉटन’ म्हणजे कमी प्रतीचा सुती कपडा, आणि ‘वूलन’ म्हणजे भारी किंमतीचा उंची कपडा. एखाद्या गवयाला उद्देशून ते म्हणत, “हे गाणं कॉटन आहे हो.” आणि जे गाणं त्यांना आवडत असे त्याला ते “वूलन” हे विशेषण देत असत. एखादा माणूस लोभी, मत्सरी, अनुदार दिसला की “हा माणूस कॉटन आहे” असा उद्गार ते काढीत असत. अशा माणसांच्या संगतीत ते बिलकून रमत नसत. त्यांचं बसणं, उठणं, जाणं, येणं असे जी माणसं त्यांना ‘वूलन’ वाटत त्यांच्यात आणि अशा ‘वूलन’ माणसांची कितीही मैत्री झाली तरी केशवराव पाटील त्यांच्याशी मांडीला मांडी लावून बसले असं कधी झालं नाही. जन्मानं, पेशानं, शिक्षणानं आपण फार खालच्या दर्जाचे आहोत याचा विसर त्यांना कधी पडला नाही.
...
हा लेख पूर्ण वाचायचा आहे? सोपं आहे. एकतर * सभासदत्व !*' घ्या किंवा आपण विद्यमान सभासद असाल तर कृपया लॉगिन करा .
and then add to homescreen
atmaram jagdale
3 वर्षांपूर्वीछान स्मृती !