मुलाला कोणत्या बोर्डाच्या शाळेत घालायचं याविषयी विचार करणारा पालकवर्ग आपल्या समाजात आहे, तर दुसरीकडे पोटाची खळगी भरण्यासाठी कराव्या लागणाऱ्या स्थलांतरामुळे मुलांना शाळेतच पाठवू न शकणारा पालकवर्गही आहे. आज अनेक स्वयंसेवी संस्था अशा मुलांना शिक्षणाच्या प्रवाहात आणण्यासाठी प्रयत्नशील आहेत. त्यातूनच ग्रामीण भागातील वीटभट्टी कामगार, ऊसतोड कामगार यांची मुलं शिकती होऊ लागलेली दिसतायत, तर शहरांमध्ये कचरावेचकांच्या मुलांसाठी, रेल्वेत आणि इतरत्र वस्तूविक्री करण्याऱ्या मुलांसाठी अशा शाळा भरताना दिसतायत. ठाण्यातल्या तीन हात नाक्याच्या पुलाखाली कंटेनेरमध्ये अशीच एक सिग्नल शाळा भरते. सिग्नलला उभी राहून फुलं, पिशव्या, पुस्तकं इ. वस्तूंची विक्री करणारी मुलं या शाळेत शिकतायत. या शाळेतील शिक्षिका आरती पवार - परब ‘सिग्नल शाळा’ सदरातून या मुलांना शिकतं करण्याच्या प्रवासातील अनुभव आपल्यासमोर उलगडणार आहेत. त्या अनुभवमालिकेतील हा पहिला लेख –
-------------------------------------------
जगाच्या प्रारंभापासून ते अंतापर्यंत एक गोष्ट निरंतर होत राहणार आहे, ती म्हणजे स्थलांतरण. अश्मयुगापासुन ते सायबर युगापर्यंत आणि भविष्यात येऊ घातलेल्या युगातही एक धागा समान असणार आहे, तो स्थलांतरणाचा. स्वातंत्र्याच्या २४२ व्या वर्षी 'स्पिरीट ऑफ इनोव्हेशन'चा नारा देणारी अमेरिका स्थलांतरितांच्या कर्तृत्वाने मोठी झाली. सिग्नल शाळा देखील स्थलांतरितांच्या प्रश्नांना शिक्षणाच्या माध्यतातून उत् ...
हा लेख पूर्ण वाचायचा आहे? सोपं आहे. एकतर * सभासदत्व !*' घ्या किंवा आपण विद्यमान सभासद असाल तर कृपया लॉगिन करा .
5 वर्षांपूर्वी
मुलांचा वापर उबग आणतो.खूप महत्त्वाची माहिती .पुढील लेख वाचायची वाट बघतो..
sangijosh
5 वर्षांपूर्वीलेख खूप महत्त्वाचा आहे पुढील भाग वाचायला उत्सुक आहे. आरती पवार परबांचा प्रवास आणि अनुभव जाणून घ्यायचे आहेत.
5 वर्षांपूर्वी
सुंदर लेख👌👍
Rdesai
5 वर्षांपूर्वीअप्रतिम प्रकल्प !पुढील वाटचालीस लाख लाख शुभेच्छा