बोधकथा

पुनश्च    किरण भिडे    2018-01-20 06:00:01   

  पारिजात' जानेवारी १९३४ १)  साधूंच्या संगतीत श्रीअच्युतबाबा म्हणून दक्षिण हैद्राबादेत एक सत्पुरुष काही वर्षाखाली होऊन गेले.त्यांचे दर्शनास इतर अनेक लोकांबरोबर एक विद्वान गृहस्थ एकदा गेले होते. लोकोपचाराप्रमाणे वंदन करून ते खाली बसले व काही तरी बोलायला पाहिजे म्हणून म्हणाले :"आम्ही काही आत्मस्तुति परनिंदा सोडून दिली आहे !" अच्युतबाबानी ते ऐकले व नेणतेपणाची मुद्रा धारण करून त्यास विचारले,"आपण काय म्हणालात ते समजले नाही." सभा तटस्थ झाली. तो गृहस्थ पुन्हा म्हणाला "अर्थ उघड आहे." बाबा म्हणाले ,"तोच तर सांगा." लोक उमगले व तो गृहस्थही उमगून वरमला ! आमचे काही वाचक अजूनही उमगले नसतील तर त्यांचेसाठी फोड केली पाहिजे. बाबांचा भावार्थ असा की "मी आत्मस्तुती परनिंदा सोडून दिली आहे " असे म्हणण्यात आत्मस्तुती होते व परनिंदाहि होते ! मी आत्मस्तुती सोडून दिली आहे या म्हणण्यातच आत्मस्तुती होते व मी परनिंदा करीत नाही असे म्हणण्याने दुसरे परनिंदा करितात हा ध्वनी निघून परनिंदाहि घडते ! 'मौनं सर्वार्थसाधनमं !' अंक: मुमुक्षु २) समता एका मोठ्या माशाने एका लहानग्या माशाला गाठले! त्याला गिळण्याचा विचार होता त्याचा! धाकटा मासा जीवावर उदार होऊन ओरडला ,"अन्याय ! अन्याय ! मला सुद्धा जगण्याची इच ...

हा लेख पूर्ण वाचायचा आहे? सोपं आहे. एकतर * सभासदत्व !*' घ्या किंवा आपण विद्यमान सभासद असाल तर कृपया लॉगिन करा .


कथा , मासिक पारिजात , मुमुक्षु

प्रतिक्रिया

  1. sakul

      7 वर्षांपूर्वी

    सुंदर कथा...



वाचण्यासारखे अजून काही ...

Install on your iPad : tap and then add to homescreen