रंगमंचाच्या मध्यभागी एक कलावंत गणपतीचा मुखवटा लावून आणि एक हात आशीर्वादाच्या मुद्रेत धरून उभा आहे. डावीकडून काळू येतो आणि उजवीकडून बाळू येतो. दोघेही समोर प्रेक्षकांकडे पाहात आहेत त्यामुळे त्यांची टक्कर होते.

काळू- (आश्चर्यानं) तू व्हय? मला वाटलं आला आसंल येखादा चॅनेलवाला बाई घ्यायला!

बाळू- व्हय. मीच व्हय. आन् तू ह्ये सारखं सारखं बाई काय घिऊन बसला हाईस? ट इसरलास वाटत?

काळू- ट? म्हंजी टग्या? आमित श्या?

बाळू- आरं काही कंट्रोल हाय का नाय जिभंवरती? कुठलाबी ट कुठंबी लावतूयास. आमित श्या नं हे ऐकलं तं ट म्हंजी टरफलासारखी गत करील की गड्या तुजी. दाने काडून उरलेल्या टरफलासारखी.

काळू- आरं मी कसला घाबरतूय त्या श्या आन् फ्या ला! त्याचं कायबी चाललं नाय कर्नाटकमंदी.