भारतीय-मराठी-प्रेक्षक “स्टॉकर” सारख्या चित्रपटाने कोड्यात पडेल – ‘विज्ञानकथापट’ म्हणून तो समोर येतो, पण नेहमीच्या विज्ञानकथापट या धर्तीचे त्यात काही नाही. गूढ आणि उकल नाही, भन्नाट वेग नाही, जबरदस्त संघर्ष नाही. कारण विज्ञान आणि साहित्य यांच्याच पायाभूत धरणांची, त्यांच्यातील संघर्षांची आणि फलिताची अनुभूती तार्कोव्हस्की आपल्यापुढे सादर करतो. यामुळे या कलाकृतीचे विश्लेषण म्हणजे आपल्या अनुभूतीचेही विश्लेषण बनते.
ajitpatankar
11 Apr 2019तारकोव्हस्कीचा स्टॉकर : श्रद्धेचं काय करायचं?
१९७९ सालचा हा सिनेमा.. कधीतरी अर्धवट पाहिलेला.. संथ आणि कंटाळवाणा…
एखादा चित्रपट डोक्यावरून जातो… समजू शकतो… पण परीक्षण वाचूनही काही कळत नाही म्हणजे हद्दच झाली…