मोठ्या प्रमाणात ॲक्शनप्रेमी प्रेक्षकवर्ग असुनही मराठी चित्रपटसृष्टीत ॲक्शन बेतानेच असते. कारण, बजेट आणि कलाकारांची ॲक्शनप्रती असलेली अनास्था किंवा त्यासाठी आवश्यक असलेल्या शारीरीक तंदुरुस्तीचा अभाव. त्यामुळे मराठीत एकतर साहसदृश्य विरहीत हाणामारी असते किंवी असलीच तर आटोपशीर पद्धतीने त्याचे चित्रीकरण होते. त्यामुळे खुप मोठा सिनेप्रेक्षक वर्ग मराठी सिनेमा पाहण्यासाठी चित्रपटगृहात जात नाही. केवळ आशयघन चित्रपट, हे मराठी मागे लागलेले बिरूद तोट्याचे ठरते. आजही शंभरात जेमतेम एका हाताच्या बोटावर मोजण्या इतकेच चित्रपट बॉक्स ऑफिसवर हीट ठरतात. त्यामुळेच कदाचित मोठ्या संख्येने सिनेरसिक हिंदी चित्रपटच पाहात असावा.ॲक्शन, ॲक्शनपट आणि मराठी
व्यावसायिक चित्रपट म्हटले की त्यात हाणामारी ही कुठेनाकुठे तरी येतेच. पूर्वी चित्रपटात हाणामारी, साहसदृश्ये अत्यल्प असायची. पण, चवीने पाहिली आणि चर्चिली जायची. कालांतराने त्याचे प्रमाण वाढत गेले. दारासिंग, धर्मेन्द्र हे नायक ताकदीच्या जोरावर ॲक्शनसीन द्यायचे कारण ते बलदंड शरीरयष्टीचे होते. पण, हिंदी सिनेमात खऱ्या अर्थाने अँग्री यंग मॅन हे बिरुद मिरवले ते अमिताभ बच्चन यांनी!दिवार, जंजीर, अमर अकबर अँथनी, पासून ते शहेनशहा पर्यंत बच्चन साहेबांनी सिनेमातील ॲक्शनस्टार म्हणून नाव कमावले. पण, कुली चित्रपटातील हाणामारीच्यावेळी त्यांना पुनीत इस्सार ह्या दुय्यम कलाकाराचा गुद्दा पोटात बसला आणि साहेबांचा जीव तळमळला. तो गुद्दा त्यांच्या जीवावरच बेतला असता. ...
हा लेख पूर्ण वाचायचा आहे? सोपं आहे. एकतर * सभासदत्व !*' घ्या किंवा आपण विद्यमान सभासद असाल तर कृपया लॉगिन करा .
and then add to homescreen