भाषेची शुद्ध-अशुद्धता हा प्रश्न तसा आजचा नाही. त्याला प्रमाण-अप्रमाण म्हटलं तरी तपशिलात फार फरक पडत नाही. आजवर शुद्धतेच्या बाजूचे आणि विरोधातले दोन्ही गट आपापली बाजू मांडत आलेले आहेत. आपल्याकडे भाषेच्या शुद्धतेशी जातिव्यवस्थेचाही एक पदर असल्याने हा प्रश्न निखळ भाषेच्या उच्चारांपुरता मर्यादित राहत नाही. आणि अलीकडे शाळेचे माध्यम निवडतानाही मनातून मराठीला आधीच फुली मारलेल्या काही पालकांना शुद्धतेचा हा प्रश्न भारीच कळीचा मुद्दा वाटू लागला आहे. भाषा-शुद्धतेसंदर्भात अशा विविध अंगांना स्पर्श करणारी पत्रकार नमिता धुरी यांची ही लेखमालिका -
------------------------------------------
एखाद्या इंग्रजी माध्यमाच्या पालकाला तुम्ही मातृभाषेतील शिक्षणाचे महत्त्व समजवायला गेलात की, तो बोलीभाषेची ढाल पुढे करतो; स्वत:च्या नाही तर आदिवासींच्या. मराठी शाळांच्या मुद्द्यावरून लक्ष विचलित करण्यासाठी ‘बोलीभाषा’ या शब्दाला ढाल म्हणून वापरले जाते. अशा पालकांचे म्हणणे असते की, “मातृभाषेतून शिक्षणाचा विचार करताना बोलीभाषा बोलणाऱ्या मुलांचा विचार केला जात नाही. त्यांच्यासाठी मराठी शाळांमधली प्रमाण मराठी ही परकीच भाषा असते. त्यामुळे त्यांच्या मातृभाषेत म्हणजेच बोलीभाषेत शिक्षण उपलब्ध व्हायला हवे. तोपर्यंत मातृभाषेतून शिक्षणाच्या आग्रहाला काही अर्थ नाही ”.
खरं तरअशी तक्रार करणारे पालक कोणतीही आदिवासी बोलीभाषा बोलणारे नसतात. त्यांच्या स्वत:च्या घरात प्रमाण मराठीच ...
हा लेख पूर्ण वाचायचा आहे? सोपं आहे. एकतर * सभासदत्व !*' घ्या किंवा आपण विद्यमान सभासद असाल तर कृपया लॉगिन करा .
मराठी प्रथम
, मराठी शाळा
, बोली भाषा
, नमिता धुरी
, शिक्षणाचे माध्यम
, भाषेती शुद्धाशुद्धता
and then add to homescreen
[email protected]
5 वर्षांपूर्वीमाहीतीपुर्ण लेख
jrpatankar
5 वर्षांपूर्वीखूपच छान. अभ्यास तळमळ दोन्ही आहे.